Nazywam się Wojciech Brania i ciągle się rozwijam, doskonalę i poznaję siebie. Poznawanie siebie jest inspirujące. Czasem trudne i bolesne. Jednak zawsze prowadzi do niespodziewanych rezultatów w postaci zmiany. Jak powiedział Heraklit z Efezu „Jedyną stałą (pewną) rzeczą w życiu jest zmiana”. Czy tego chcemy czy nie i tak nas dopadnie. Więc może lepiej wyjść jej naprzeciw? 

Moje doświadczenie zawodowe z pracy w administracji publicznej to tylko część mojej historii. Drugi rozdział to odkrywanie siebie na nowo. Od dwóch lat pracuję nad własną zmianą i rozwojem osobistym. Doskonalę się uczestnicząc w warsztatach i szkoleniach specjalistycznych oraz pracując na własnej terapii i coachingu. Zdobywam dzięki temu mnóstwo wiedzy i umiejętności na temat zakamarków ludzkiej psychiki i sposobów oswajania tego co ukryte w naszej nieświadomości. Pokochałem poznawanie ludzi i pracę z nimi. Uwielbiam prowadzić warsztaty, szkolenia tak samo, jak pracę jeden na jeden. Analizowanie i dyskutowanie na różnorodne tematy humanistyczne stanowi niesamowicie ekscytujące doświadczenie. 

W pracy coachingowej pomagają mi moje najcenniejsze talenty, do których należą: Współzależność, Rozwijanie innych, Odkrywczość, Wizjonerstwo i Maksymalizacja. Dzięki nim potrafię dostrzec potencjał w każdej osobie, powiązania między różnymi zjawiskami i sytuacjami, niewidoczne na pierwszy rzut oka możliwości, a także motywować do poszukiwania najlepszych rozwiązań i najtrafniejszych pomysłów. 

Przekraczając półmetek mojego życia, z całą pewnością czuję się wystarczający do tego, żeby odpowiedzialnie dzielić się zdobytym doświadczeniem i wspierać innych w poszukiwaniu swojej roli i definiowaniu swojego miejsca w świecie. Syn, wnuk , ojciec, mąż, pracownik, szef, wykładowca, trener, funkcjonariusz to tylko niektóre z ról, które pełniłem lub ciągle pełnię w swoim życiu. W jednych czułem się lepiej, inne nie bardzo mi pasowały. Jedne przyjmowałem z własnej woli, z wyboru, inne były spełnieniem oczekiwań społecznych, otoczenia zewnętrznego. Długo uczyłem się nawigować w tym skomplikowanym świecie.  Dopiero po latach mogę stwierdzić, że wiem dużo więcej. I widzę dużo więcej, choć jeszcze nie wszystko. 

Spokój i równowagę, a także sprawność mojego ciała zachowuję dzięki praktykom związanym z jogą. Codzienne ćwiczenia fizyczne, praktyki oddechowe i przy okazji uważność i medytacja sprawiają, że moje ciało jest elastyczne, a umysł giętki. Daje mi to możliwość zachowania równowagi i bycia tu i teraz. Dystans, wdzięczność i uważność pozwala mi oddzielać to na co mam wpływ, od tego co jest jedynie oczekiwaniami otoczenia albo myślami o „kiedyś”, które przywołują niewspierające emocje. 

Bycie wystarczającym jest super. Z całą pewnością pomaga w tym większa świadomość siebie i poczucie wpływu na to jak chcę funkcjonować. Czy to jest łatwe? Pewnie, że nie. Ale bardzo podniecające i ekscytujące. A na pewno daje poczucia pewności siebie i sprawczości. Daje moc.